Με αφορμή το πρόβλημα του Πασχάλη και χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους κειμενικούς δείκτες και τα επιχειρήματα του Πασχάλη και των γονιών του, δημιουργήσαμε επιχειρηματολογικά κείμενα.
Ο Πασχάλης έχει ένα πρόβλημα. Οι γονείς του θέλουν να μετακομίσουν στην πόλη. Ο Πασχάλης, όμως, δε θέλει, γιατί αγαπά πολύ την εξοχή. Επίσης δε θέλει να χάσει τους φίλους του. Να προσθέσω ακόμη πως στην καινούργια πόλη δε θα ξέρει κανέναν. Γι αυτούς τους λόγους ο Πασχάλης θέλει να μείνει στο αγρόκτημα.
Αναστασία Τσ.
Το πρόβλημα του Πασχάλη είναι η μετακόμιση από το αγρόκτημα σε μια πόλη, για αυτό συμβουλεύεται τον πατέρα ενός φίλου του, που είναι δικηγόρος. "Λοιπόν, Πασχάλη", είπε ο δικηγόρος, " ο πατέρας σου έχει βρει μια πολύ καλή ευκαιρία και θα συνιστούσα να πάτε, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα ξεπεράσετε τα οικονομικά σας προβλήματα.. Επίσης θα έχετε περισσότερες ανέσεις στο νέο σας σπίτι, μια που είναι μεγαλύτερο. Να προσθέσω ακόμη πως στο νέο τόπο κατοικίας θα κάνετε νέους φίλους. Τέλος να πω πως μια αλλαγή θα κάνει πολύ καλό σε όλους σας. Άρα, ακολούθησε τους γονείς σου χωρίς γκρίνια και αντιρρήσεις και όλα θα πάνε καλά."
Πού να σε κρύψω γιόκα μου να μη σε φτάνουν οι κακοί σε ποιο νησί του ωκεανού σε πια κορφή ερημική.
Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις ξέρω πως θα χεις την καρδιά τόσο καλή τόσο γλυκή που μες τα βρόχια της οργής ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.
Συ θα'χεις μάτια γαλανά θα 'χεις κορμάκι τρυφερό θα σε φυλάω από ματιά κακή και από κακό καιρό
Από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημένης νιότης δεν είσαι συ για μάχητες δεν είσαι συ για το σταυρό εσύ νοικοκερόπουλο όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης
Κι αν κάποτε τα φρένα σου το δίκιο φως της αστραπής κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε παιδάκι μου να μην τα πεις
Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή απ' την αλήθεια της σιωπής χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν
Μάνα μου, μάνα Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης Πρώτη εκτέλεση: Χρύσανθος Μάνα μου μάνα στο δρόμο μου σπείρανε πέτρα κι αψιθιά. Μάνα μου μάνα τα νιάτα μου γείρανε κάτω απ΄τα σπαθιά.
Ουρανέ μου στείλε μου νερό να ποτίσω την έρημο να φυτρώσει λουλούδι δροσερό στο κορμί μου τ΄αέρινο μάνα μου μάνα την άνοιξη φέρε μου πάνω στο σταυρό.
Μάνα μου μάνα ηλιόλουστη μέρα μου πότε θα σε βρω.
Ουρανέ μου διώχ΄τη συννεφιά να περάσω τα σύνορα κι ένα βράδυ πάνω στα βουνά να χτυπήσω τα σήμαντρα μάνα μου μάνα στα χέρια μου σήμερα καίνε τα καρφιά. Ουρανέ μου στείλε μου νερό να ποτίσω την έρημο να φυτρώσει λουλούδι δροσερό στο κορμί μου τ΄αέρινο μάνα μου μάνα τον ήλιο σου φέρε μου πάνω στο σταυρό.
«Πέρα από τα αυγά, το Πάσχα
έχουμε και τον οβελία. Οβελίας
αρχικά ήταν οτιδήποτε ψήνεται στη σούβλα (ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές κάνει
λόγο για οβελίαν άρτον, ψωμί στη σούβλα), αλλά έχει επικρατήσει πια
να τη λέμε για το αρνάκι. Η λέξη οβελός για τη σούβλα είναι αρχαία, ήδη
ομηρική: οι ήρωες του Ομήρου κατ’ επανάληψη παρουσιάζονται να κόβουν κρέατα και
να τα περνούν σε οβελούς…»
«Η σούβλα ωστόσο
είναι δάνειο λατινικό (από το subula), λέξη που εμφανίζεται ήδη από τον 3ο
αιώνα μ.Χ. στη γραμματεία σε διάφορες περιγραφές βασανιστηρίων, και που
επικρατεί εκτοπίζοντας τον οβελό. Υποκοριστικό της το σουβλάκι, που ήταν στην
αρχή το καλαμάκι στο οποίο περνούσαν το κρέας…»
Then the same day
at evening, being the first day of the week, when the doors were shut where the
disciples were assembled for fear of the Jews, came Jesus and stood in the
midst, and saith unto them, Peace be unto you. 20 And when he had so said, he
shewed unto them his hands and his side. Then were the disciples glad, when
they saw the Lord.
Quella sera stessa,
cioè quella domenica, dopo che le porte della casa dove stavano i discepoli
erano state sbarrate per paura dei Giudei, ecco che Gesù stava in mezzo a loro.
«Pace a voi!» li saluto.
•Ο Κύριος, νικητής του θανάτου, σηκώνει τον Αδάμ και την Εύα. Στα πόδια του έχει συντρίμμια από τη διάλυση του Άδη. Αριστερά τους είναι μορφές της Π.Δ. και δεξιά τους της Κ.Δ.
"Ουκ έστιν ώδε"
«Δεν είναι εδώ. Αναστήθηκε. Αυτή ήταν η απάντηση του αγγέλου στις μυροφόρες, που πήγαν να αλείψουν με μύρα τω σώμα του Κυρίου.
"Το Χαίρε των μυροφόρων"
•
Ο Κύριος ευλογεί τις Μυροφόρες, οι οποίες εικονίζονται γονατιστές μπροστά στον Αναστημένο Κύριο. Τον Αναστάντα Χριστό τον είδαν πρώτες οι Μυροφόρες γυναίκες, και μετέφεραν το μήνυμα της Ανάστασης τους αποστόλους.
"Μη μου άπτου"
•Ο Χριστός εμποδίζει τη Μαρία Μαγδαληνή να Τον αγγίξει, γιατί θέλει να της δείξει πως μετά την Ανάσταση δε θα είναι μαζί τους ως φθαρτός άνθρωπος.
O Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει έξι συμβολισμούς για το κερί που ανάβουμε:
1.) Όπως το κερί είναι καθαρό (γνήσιο της μέλισσας), συμβολίζει την καθαρότητα της ψυχής μας.
2.) Όπως το γνήσιο κερί είναι πλαστικότατο (σε αντίθεση πάντοτε με εκείνο από παραφίνη), συμβολίζει την πλαστικότητα της ψυχής μας, την οποία πρέπει να πλάσουμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο.
3.) Όπως το γνήσιο κερί, που προέρχεται από τη γύρι των λουλουδιών, έχει μία γλυκεία μυρωδιά, συμβολίζει ευωδιά της Θειας Χάριτος,την οποία πρέπει να εκπέμπει κάθε ψυχή.
4.) Όπως το κερί, όταν καίγεται, ανακατεύεται με τη φωτιά και της δίνει τροφή, συμβολίζει τη θέωση, στην οποία αγωνιζόμενοι, μπορούμε να φθάσουμε.
5.) Καθώς το κερί καίγεται, και φωτίζει στο σκοτάδι, συμβολίζει το Φως του Χριστού: «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων…», θα πρέπει να εργαζόμαστε τα έργα του Θεού,
για να δοξάζεται το Άγιο Όνομά Του.
6.) Καθώς το κερί καίγεται και φωτίζει με το φως του τον άνθρωπο μέσα στο σκοτάδι, συμβολίζει την αγάπη και την ειρήνη, που πρέπει να χαρακτηρίζουν κάθε χριστιανό. Όπως καίγεται και λειώνει, έτσι και ο χριστιανός να εκδαπανάται από αγάπη για τον πλησίον.
