Η περιπέτεια ενός χαρταετού

   Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι αρκετά ζωηρούτσικο. Έκανε συνεχώς ζαβολιές και πείραζε όλα τα παιδιά. Το όνομά της ήταν Ούρσουλα. 

   Την ημέρα της Καθαρής Δευτέρας, η Ούρσουλα με τον πατέρα της βγήκαν να πετάξουν το χαρταετό, όπως κάθε χρόνο. Στο λόφο ήταν μαζεμένα τα παιδιά της γειτονιάς. Όπως πάντα η Ούρσουλα προσπαθούσε να ανεβάσει το χαρταετό και η Ούρσουλα περιοριζόταν στο να κάνει ζαβολιές. Βέβαια, ο Πίπης ο χαρταετός της ένιωθε ασφαλής όσο βρισκόταν στα χέρια του πατέρα της.Δεν ήταν και μικρή η περσινή του περιπέτεια! Κόντεψε να πέσει στα ηλεκτροφόρα σύρματα από τον εγωισμό της Ούρσουλας να φτάσει ψηλότερα από τους άλλους χαρταετούς.

   Κάποια στιγμή και ενώ ο Πίπης πετούσε ήρεμα στο γαλάζιο ουρανό, η τρελή Οϋρσουλα αποφάσισε να πάρει την καλούμπα από τα χέρια του μπαμπά της. Και τότε άρχισε η περιπέτεια του άμοιρου Πίπη. Η Ούρσουλα, όπως πάντα, αφού καμάρωσε για λίγο το χαρταετό της, άρχισε να μαλώνει με τις φίλες της. Ο χαρταετός της έφυγε και ένα δυνατό αεράκι τον πήρε μακριά. Ο Πίπης αγωνιούσε για το πού θα καταλήξει. Μετά από λίγη ώρα προσγειώθηκε στα κλαδιά ενός δέντρου, σε ένα πάρκο, που έπαιζαν πολλά παιδιά.  Για καλή του τύχη ένα αγοράκι, τον πήρε στο σπίτι του, του κόλλησε την ουρά, που είχε σχιστεί,  και έγιναν αχώριστοι φίλοι!

Πωλίνα

Ε2