Με αφορμή το πρόβλημα του Πασχάλη και χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους κειμενικούς δείκτες και τα επιχειρήματα του Πασχάλη και των γονιών του, δημιουργήσαμε επιχειρηματολογικά κείμενα.
Ο Πασχάλης έχει ένα πρόβλημα. Οι γονείς του θέλουν να μετακομίσουν στην πόλη. Ο Πασχάλης, όμως, δε θέλει, γιατί αγαπά πολύ την εξοχή. Επίσης δε θέλει να χάσει τους φίλους του. Να προσθέσω ακόμη πως στην καινούργια πόλη δε θα ξέρει κανέναν. Γι αυτούς τους λόγους ο Πασχάλης θέλει να μείνει στο αγρόκτημα.
Αναστασία Τσ.
Το πρόβλημα του Πασχάλη είναι η μετακόμιση από το αγρόκτημα σε μια πόλη, για αυτό συμβουλεύεται τον πατέρα ενός φίλου του, που είναι δικηγόρος. "Λοιπόν, Πασχάλη", είπε ο δικηγόρος, " ο πατέρας σου έχει βρει μια πολύ καλή ευκαιρία και θα συνιστούσα να πάτε, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα ξεπεράσετε τα οικονομικά σας προβλήματα.. Επίσης θα έχετε περισσότερες ανέσεις στο νέο σας σπίτι, μια που είναι μεγαλύτερο. Να προσθέσω ακόμη πως στο νέο τόπο κατοικίας θα κάνετε νέους φίλους. Τέλος να πω πως μια αλλαγή θα κάνει πολύ καλό σε όλους σας. Άρα, ακολούθησε τους γονείς σου χωρίς γκρίνια και αντιρρήσεις και όλα θα πάνε καλά."
Πού να σε κρύψω γιόκα μου να μη σε φτάνουν οι κακοί σε ποιο νησί του ωκεανού σε πια κορφή ερημική.
Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις ξέρω πως θα χεις την καρδιά τόσο καλή τόσο γλυκή που μες τα βρόχια της οργής ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις.
Συ θα'χεις μάτια γαλανά θα 'χεις κορμάκι τρυφερό θα σε φυλάω από ματιά κακή και από κακό καιρό
Από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημένης νιότης δεν είσαι συ για μάχητες δεν είσαι συ για το σταυρό εσύ νοικοκερόπουλο όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης
Κι αν κάποτε τα φρένα σου το δίκιο φως της αστραπής κι αν η αλήθεια σου ζητήσουνε παιδάκι μου να μην τα πεις
Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή απ' την αλήθεια της σιωπής χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν
Μάνα μου, μάνα Στίχοι: Νίκος Γκάτσος Μουσική: Χριστόδουλος Χάλαρης Πρώτη εκτέλεση: Χρύσανθος Μάνα μου μάνα στο δρόμο μου σπείρανε πέτρα κι αψιθιά. Μάνα μου μάνα τα νιάτα μου γείρανε κάτω απ΄τα σπαθιά.
Ουρανέ μου στείλε μου νερό να ποτίσω την έρημο να φυτρώσει λουλούδι δροσερό στο κορμί μου τ΄αέρινο μάνα μου μάνα την άνοιξη φέρε μου πάνω στο σταυρό.
Μάνα μου μάνα ηλιόλουστη μέρα μου πότε θα σε βρω.
Ουρανέ μου διώχ΄τη συννεφιά να περάσω τα σύνορα κι ένα βράδυ πάνω στα βουνά να χτυπήσω τα σήμαντρα μάνα μου μάνα στα χέρια μου σήμερα καίνε τα καρφιά. Ουρανέ μου στείλε μου νερό να ποτίσω την έρημο να φυτρώσει λουλούδι δροσερό στο κορμί μου τ΄αέρινο μάνα μου μάνα τον ήλιο σου φέρε μου πάνω στο σταυρό.
«Πέρα από τα αυγά, το Πάσχα
έχουμε και τον οβελία. Οβελίας
αρχικά ήταν οτιδήποτε ψήνεται στη σούβλα (ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές κάνει
λόγο για οβελίαν άρτον, ψωμί στη σούβλα), αλλά έχει επικρατήσει πια
να τη λέμε για το αρνάκι. Η λέξη οβελός για τη σούβλα είναι αρχαία, ήδη
ομηρική: οι ήρωες του Ομήρου κατ’ επανάληψη παρουσιάζονται να κόβουν κρέατα και
να τα περνούν σε οβελούς…»
«Η σούβλα ωστόσο
είναι δάνειο λατινικό (από το subula), λέξη που εμφανίζεται ήδη από τον 3ο
αιώνα μ.Χ. στη γραμματεία σε διάφορες περιγραφές βασανιστηρίων, και που
επικρατεί εκτοπίζοντας τον οβελό. Υποκοριστικό της το σουβλάκι, που ήταν στην
αρχή το καλαμάκι στο οποίο περνούσαν το κρέας…»
